O czym powinien wiedzieć pacjent przed znieczuleniem?

Pacjenci przyjmowani do Szpitala Powiatu Bytowskiego sp. z o.o. celem przeprowadzenia zabiegu operacyjnego, wymagają w trakcie operacji znieczulenia(anestezji), którego zadaniem jest zapewnienie choremu braku doznań bólowych w trakcie trwania operacji, zredukowanie stresu okołooperacyjnego, a ponadto optymalizacja chirurgicznych warunków przeprowadzenia zabiegu.

Główne rodzaje znieczuleń to znieczulenia ogólne, regionalne i nasiękowe. Niemal wszystkie znieczulenia wykonywane są wyłącznie przez lekarza anestezjologa z asystą pielęgniarki anestezjologicznej. Wyjątkiem są zabiegi przeprowadzane jedynie w znieczuleniu nasiękowym, które polega na podaży leków znieczulających w tkanki, bezpośrednio otaczające operowane miejsce i jest skuteczne jedynie w niektórych operacjach małoinwazyjnych.

Krótka charakterystyka znieczuleń:

1. Znieczulenie ogólne, potocznie zwane „narkozą”, polega na podaniu dożylnym leków, które w ciągu kilkudziesięciu sekund wprowadzają pacjenta w stan snu i sprawiają, że jest niewrażliwy na jakikolwiek bodziec zewnętrzny w tym najsilniejszy bodziec bólowy. Głębokość znieczulenia jest przez anestezjologa nieprzerwanie w trakcie zabiegu sterowana, także z zakończeniem operacji doprowadza on pacjenta do stanu pełnej świadomości.


2. Znieczulenie regionalne, polega na wstrzyknięciu środków anestetycznych w pobliżu pni nerwowych, co pozwala na znieczulenie ściśle określonego obszaru ciała, np. jednej kończyny górnej lub dolnej, barku, miednicy, podbrzusza, dłoni, stopy. Najpowszechniej wykorzystywane rodzaje znieczulenia regionalnego to znieczulenie podpajęczynówkowe (tzw. rdzeniowe) i znieczulenie zewnątrzoponowe (tzw. .epiduralne ) Obie metody polegają na wkłuciu bardzo cienkiej długiej igły między sąsiadujące ze sobą trzony kręgów na różnej wysokości i podaniu środka znieczulającego w bezpośredniej bliskości rdzenia kręgowego.

ANESTEZJOLOG - to lekarz, którego obecność w okresie okołooperacyjnym jest nie do zastąpienia. zajmuje się on chorym w okresie przedoperacyjnym, w trakcie zabiegu i po operacji. W dzień poprzedzający zabieg odbywa się wizyta anestezjologiczna, podczas której anestezjolog przeprowadza tzw. wywiad, w trakcie którego pyta pacjenta o dotychczasowe choroby, przyjmowane leki, obecność uczuleń na leki itp., następnie chory jest badany i ewentualnie wykonuje się u niego badania dodatkowe oraz konsultacje. Celem wizyty anestezjologicznej jest zakwalifikowanie chorego do określonego rodzaju znieczulenia i zaplanowanie postępowania anestezjologicznego w trakcie operacji.

Do Sali operacyjnej w dniu zabiegu, pacjent jest przewożony kilkanaście minut przed operacją, i od tej chwili jest otoczony nieprzerwaną opieką pielęgniarki anestezjologicznej i lekarza anestezjologa. Rozpoczyna się ona od połączenia chorego z urządzeniami monitorującymi funkcjonowanie narządów kluczowych dla organizmu: układu krążenia, oddychania, układu nerwowego. Jeśli zaplanowano znieczulenie ogólne, to podaniu leków anestetycznych anestezjolog wykonuje intubację, czyli wprowadza do tchawicy specjalnego rodzaju rurkę, dzięki której możliwe jest połączenie układu oddechowego chorego z respiratorem-aparatem odpowiedzialnym za prowadzenie oddychania pacjenta w trakcie znieczulenia. Jest to niezbędne, gdyż układ oddechowy wskutek znieczulenia ogólnego jest odwracalnie wyłączony ze swego normalnego funkcjonowania. Dopiero potem możliwe jest rozpoczęcie operacji, podczas której pacjent jest wskutek dzialania podawanych leków nieprzytomny i całkowicie niewrażliwy na dzialanie bodźców bólowych. Po zakończonym zabiegu anestezjolog rozpoczyna proces wybudzania pacjenta i przewozi go do sali pooperacyjnej, gdzie monitoruje się w sposób ciągły stan organizmu i rozpoczyna intensywne leczenie przeciwbólowe zapewniając choremu komfort dochodzenia do stanu pełnej świadomości.

Poniżej zamieszczamy wiele istotnych informacji, będących odpowiedziami na najczęściej pojawiające się pytania:

• skuteczność znieczulenia jest zawsze 100%.niezależnie od tego czy wybrano metodę ogólną czy regionalną; inaczej mówiąc-w trakcie operacji nie może „trochę boleć”;
• w trakcie operacji w znieczuleniu regionalnym pacjent również może spać, taką potrzebę można zgłosić anestezjologowi nawet w trakcie zabiegu operacyjnego;
• nie jest prawdą, że określony rodzaj znieczulenia ma istotną przewagę nad innym; to który jest dla pacjenta najbardziej odpowiedni zależy od współistniejących u pacjenta innych chorób i rodzaju operacji;
• nie jest prawdą, ze po zakończonej operacji w znieczuleniu ogólnym zawsze dochodzi do nudności i wymiotów ich występowanie uległo w ostatnich latach znacznemu zmniejszeniu wskutek rozwoju nowocześniejszych technik anestetycznych i większej dostępności leków przeciwwymiotnych;
• nie jest prawdą, że po znieczuleniu rdzeniowym należy bezwzględnie leżeć w łóżku na wznak przez 24 godziny po operacji-nie ma na to jakichkolwiek uzasadnionych podstaw medycznych;
• nie jest prawdą, że po operacji ”musi” boleć” ,odpowiednia strategia terapii przeciwbólowej jest zaplanowana i dołączona do dokumentacji medycznej pacjenta przez anestezjologa-jej realizacja i skuteczność odbywa się jednak w oddziale zabiegowym;
• nie jest prawdą, że kilkudniowe stosowanie w warunkach szpitalnych narkotycznych leków przeciwbólowych w uśmierzeniu bólu może prowadzić do uzależnienia od nich w okresie późniejszym;
• niemal wszyscy pacjenci około kilkadziesiąt minut przed przewiezieniem z oddziału zabiegowego do Sali operacyjnej otrzymują tzw. premedykację-podaję wtedy doustnie lek, którego celem jest zminimalizowanie stresu okołooperacyjnego;
• absolutnie konieczne jest poinformowanie anestezjologa przed operacją o mających miejsce podczas poprzednich zabiegów ewentualnych komplikacjach związanych ze znieczuleniem, np. trudnościach w intubacji, problemach ze znieczuleniem przewodowym, wymiotach pooperacyjnych, gdyż w ogromnym stopniu to zapobiegnie podobnym sytuacjom przed czekającym Państwa znieczuleniem.